গীতাঞ্জলি দেৱী
মই নিখোজ হ'ম
কোনেও নজনাকৈ ডাৱৰৰ সিপাৰে
নাইবা দিন-ডঁৰিকে দেখুৱাই দিয়া পথটোৰে ।
সঁচা , মই নিখোজ হ'ম
আজি অথবা কাইলৈ ।
মই জানো, ভিজা আঙুলিৰে শেৱালিৰ পাহিবোৰ লিৰিকি-বিদাৰি মোৰ পদুলিত তুমি আহি ৰৈ থাকিবা ।
তাকো জানো , ধনশিৰিৰ ঘাঁটত দ' কৈ সাঁচ বহা বেলিটোৰ ৰংবোৰ মোলৈকে সিঁচি যাবা ।
কাকিনি তামোল জোপাৰ পাতবোৰ আঁতৰাই জোনকো ক'বা মোৰ কথা,
খিল্ খিল্ হাঁহি এটি লৈ ।
এসোঁতা চেঁচা বতাহ আৰু সিক্ত বনৰীয়া সুগন্ধ এটাইও তোমাক সুধিব মই নিখোজ হোৱাৰ বাতৰি।
সাউৎকৰে আঁতৰি তুমি সিহঁতক ক'বা - " আঁহা মোৰ স'তে "
দেও দি দি আঁতৰি মই লুকাম
নিখোজ হৈ যাম
জোনে বাগৰ সলোৱা নৈখনিৰ কাষে-কাষে
নাইবা সুহুৰিত কঁপি উঠা ঝাউবনৰ আঁৰ লৈ ।
